-
1 dosięgnąć
dosięg|nąć\dosięgnąćnął/dosiągł, \dosięgnąćnęła/\dosięgnąćła, \dosięgnąćnięty сов. kogo-czego 1. достать, дотянуться до кого- чего;nie \dosięgnąć ręką не достать рукой;
2. дойти до чего, достичь чего;\dosięgnąć celu достичь пели;
3. попасть (о пуле etc.);● \dosięgnąć wzrokiem (okiem) увидеть, заметить; \dosięgnąćła go kara его постигло наказание;
\dosięgnąćła go śmierć его настигла смерть+2. dojść, osiągnąć 3. trafić
* * *dosięgnął / dosiągł, dosięgnęła / dosięgła, dosięgnięty сов. kogo-czego1) доста́ть, дотяну́ться до кого-чегоnie dosięgnąć ręką — не доста́ть руко́й
2) дойти́ до чего, дости́чь чегоdosięgnąć celu — дости́чь це́ли
3) попа́сть (о пуле и т. п.)•- dosięgnąć okiem
- dosięgła go kara
- dosięgła go śmierćSyn:
См. также в других словарях:
dosięgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dosięgaćam, dosięgaća, dosięgaćają, dosięgaćany {{/stl 8}}– dosięgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, dosięgaćnę, dosięgaćnie, dosięgaćnij, dosięgaćnął || dosięgaćsiągł, dosięgaćnęła || dosięgaćgła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
